IPv6 / IPNG (ang. Internet Protocol version 6 / Internet Protocol Next Generation) - najnowsza wersja protokołu IP, będąca następcą IPv4, do którego stworzenia przyczynił się w głównej mierze problem małej ilości adresów IPv4. Dodatkowymi zamierzeniami było udoskonalenie protokołu IP: eliminacja wad starszej wersji, wprowadzenie nowych rozszerzeń (uwierzytelnienie, kompresja i inne), zminimalizowanie czynności wymaganych do podłączenia nowego węzła do Internetu (autokonfiguracja).
Adres w nowym protokole zwiększył swój rozmiar z 32 bitów na 128. Odpowiada to wzrostowi liczby możliwych adresów sieciowych z 232 ≈ 4,3×109 w IPv4, do 2128 ≈ 3,4×1038 w IPv6, co odpowiada liczbie 6,7×1017 adresów/mm² powierzchni Ziemi.
Adres reprezentowany jest w postaci heksadecymalnej, z dwukropkiem co 16 bitów, np.
0123:5678:abcd:00ef:0000:0000:1234:5678
Specyfikacje pozwalają na opuszczanie początkowych zer oraz zamianę bloków zer na podwójny dwukropek, dlatego powyższy adres może być zapisany również jako:
123:5678:abcd:ef::1234:5678
Warto zaznaczyć, iż IPv6 to tylko jedna warstwa w modelu OSI - nie ingeruje on w inne warstwy, np. aplikacyjną, co pozwala działać istniejącym już protokołom zasadniczo "bezboleśnie".
IPv6 jest protokołem wdrażanym w infrastrukturę Internetu od 2000 roku. Niektórzy dostawcy usług internetowych (ISP) dostarczają już IPv6 "w kabelku" tak samo jak obecnie IPv4; jednak aktualnie ogromna część sieci opiera się na tunelach wykorzystujących poprzednia wersje protokołu (tzw. IPv6-in-IPv4). Najprostszą metodą zestawienia takiego tunelu jest obecnie mechanizm 6to4.
Autokonfiguracja[]
Dla podsieci będących LAN-ami przydzielana jest pula adresów z maską /64 co umożliwia tworzenie unikalnych numerów IP w oparciu o (niepowtarzalne) numery sprzętowe MAC; adres taki (dla adresu MAC 11:22:33:44:55:66) będzie miał postać: 64bitowy_prefiks_sieci:1322:33FF:FE44:5566 (pierwsza część adresu MAC zwiększana jest o 2, w środku wstawiane jest FFFE). 64 bitowy prefiks sieci jest informacją rozgłaszaną przy pomocy ICMPv6 przez routery; natomiast jeżeli host nie uzyskał wspomnianego prefiksu w jego miejsce wstawiane jest fe80:: (czyli fe80:0000:0000:0000) - taki adres nazywa się "link-local" (nie jest on routowany do sieci zewnętrznych, jednak zawsze (także gdy prefiks został uzyskany) może być używany wewnątrz sieci lokalnej). Oczywiście nadal możemy korzystać z przydziału IP przez DHCP oraz ręcznego przydziału IP.